خرابی های زودرس جداول بتنی

جداول بتنی معابر، از جمله مصالحی هستند که در شهر ها کاربرد بسیار داشته و هزینه های فراوانی را به شهرداری ها تحمیل می کند. خرابی زودرس جداول بتنی، یکی از مشکلات زیرساختی شبکه راه های شهری است که هر سال منابع و هزینه های زیادی صرف ترمیم و تعویض آن می شود.

جداول بتنی به دلیل ماهیت عملکرد خـود در معـرض خرابـی های گوناگون با شدت های متفاوت قرار دارند که از جمله مهم ترین این خرابی هـا مـی تـوان بـه پوسـته پوسته شدن ، ترک خوردگی ، تشکیل حفره های ریز، شسته شدن و عریان شدگی اشاره کرد .
بـه منظـور شناخت بیشتر انواع خرابی های جداول و وضعیت بتن مورد اسـتفاده در آن هـا تعـدادی از جـداول بتنـی مورد استفاده در شرایط آب و هوایی حاد به صورت تصادفی انتخاب و مغزه گیری شدند. مقاومت فشاری، درصد جذب آب و چگالی مغزه ها محاسبه گردید .
همچنین مغزه ها زیر میکروسـکوپ قرار گرفته و وضعیت میکروسکوپیک ، مسیر های موئین و مراکز ریز تجمع آب مورد بررسی قرار گرفتند.
پس از انجام آزمایشات و تحلیل ها، طبق نتایج به دست آمده مشخص گردید که جذب آب بالا، تراکم ناکـافی، چگـالی کـم و نسبت بالای آب به سیمان، از مهم ترین عوامل خرابی زودرس جداول بتنی می باشـند  .
همچنـین آیـین نامه های ساخت جداول بتنی ایران و ایالت ویسکانسین آمریکا مورد بررسی قـرار گرفتـه و بـا وضـعیت ساخت جداول بتنی در کارخانجات جدول سازی ایران مقایسه شدند .
همه ساله مبالغ هنگفتی صرف ساخت و تعویض جداول بتنی معابر می شود اما معمولا جداول بتنی عمر چندان زیادی نداشته و به طور متوسط 3 تا 4 سال عمر می کنند. به دلیل بارش باران و برف و جریان آب های سطحی جداول بتنی معمولا در معرض رطوبت بالایی قرار داشته و در فصل های سرد به دلیل تکرار سیکل های یخ زدگی بسیار آسیب می بینند .
علاوه بر پدیده یخبندان، ضربه، فرسایش در اثر جریان مداوم آب، حمله اسید ها، سولفات ها و  سایر مواد شیمیایی و غیره نیز باعث فرسایش و تخریب جداول بتنی می شوند.